عمل های مختلف سنگ کلیه

سنگ کلیه (لیتیاز کلیوی، نفرولیتاسیس)، رسوبات سختی از مواد معدنی و نمکی است که در کلیه ها تشکیل می شود و در صورتی که سنگ کلیه در مجاری ادراری قرار بگیرند، با عفونت ادراری همراه هستند یا عوارض ایجاد می کنند، که ممکن است نیاز به عمل جراحی باشد. افرادی که نتوانسته اند با استفاده از قرص برای دفع سنگ کلیه این بیماری را دفع کنند، به سراغ انواع جراحی سنگ کلیه از جمله عمل PCNL می روند. در ادامه این مطلب با برخی از روش های سنگ شکن کلیه آَنا خواهید شد.

عمل TUL

جراحی سنگ‌شکنی درون اندامی عمل TUL سنگ کلیه برای خارج کردن سنگ های کلیوی استفاده می‌شود. یک لوله پس از ایجاد یک شکاف در پشت شما وارد می‌شود و سنگ‌ها را خارجی می‌کند.

مزایای سنگ شکنی از طریق مجرا:

• این روش نیازی به برش جراحی ندارد.
• خطر عفونت و خونریزی بسیار کمتر از روش جراحی باز است.
• دردهای پس از عمل معمولا وجود ندارند یا بسیار جزئی هستند.
• بیمار چند ساعت پس از انجام عمل،مرخص شده و می تواند به منزل برود.

بیش تر بخوانید: درمان واریکوسل با دارو

عمل RIRS

در عمل RIRS مشابه آندوسکوپی لوله ای از میزراه وارد می شود و پس از طی مسیر از دیواره مثانه وارد حالب ( میزنای ) می شود و سپس به کلیه می رسد. در این مقاله هزینه عمل rirs بیماران بیمارستان محب مهر در سال ۹۸ بررسی شده است.

تجهیزات مصرفی حین عمل، تعداد خدمات جراحی در اتاق عمل، تعداد روز های بستری در بیمارستان، آزمایشات مورد نیاز از نظر پزشک ، دارو ها ، خدمات پاراکلینیکی مثل تصویربرداری بسته به تشخیص پزشک یا جراحی شما و مشاوره یا ویزیت پزشکان  برای هر فرد متفاوت از فرد دیگر است و نمی توان به طور قطعی قبل از مراجعه به بیمارستان قیمت دقیق را تعیین نمود. اگرچه می توان به طور تقریبی محدوده مبلغ پرداختی برای مجموع اقدامات مورد نیاز یک عمل جراحی خاص را برای بیشتر افراد پیش بینی نمود.

سنگ شکنی برون اندامی

دکتر مجتبی عاملی می‌گوید سنگ شکنی برون اندامی می‌تواند در سنگ‌های بالای پنج میلی‌متر تا حدود پانزده و در نهایت بیست میلی‌متر سنگ در کلیه هم جوابگو باشد. در واقع برای هر سنگی در این ابعاد در کلیه‌ها می‌توانیم یک بار سنگ‌شکنی برون اندامی را امتحان کنیم.

 سنگ‌شکنی برون اندامی با امواج فرا صوت انجام می‌شود و در مقالات تاکید شده که حتی این نوع سنگ‌شکنی در هر نوبت می‌تواند به حدود پنج درصد از بافت کلیه آسیب بزند. در نتیجه روش کاملاً بی خطری نیست.

 برای سنگ‌های بزرگ‌تر از این سایز یا سنگ‌هایی که به سنگ‌شکنی برون اندامی مقاوم هستند؛ با توجه به وضعیت جسمی بیمار مثلاً اینکه بیمار خیلی اضافه وزن داشته باشه یا جنس سنگ مثلاً سنگ سیستئینی باشد و امثال آن؛ باید از روش‌های دیگری استفاده شود.